จบแล้ว กับคำที่เจ้าเว้ามา
คือจั่งกับฟ้า เบิดความเมตตาที่มี
ให้คนคนเก่า อยู่มาฮักกันอย่างดี
เปลี่ยนเป็นคนนี้ ที่มีแต่ความเมินเฉย
สุดท้าย เจ้าปล่อยมือทิ้งจากไป
ปานว่าเศษไม้ เศษดินบ่มีราคา
เมื่อเจ้ามีใหม่ แต่ใจอ้ายยังศรัทธา
เบิดแฮงสิคว้า เบิดหวังบ่เห็นทางไป
เบิดใจ และเจ้าก็เพียงไปจากกัน
แต่ว่าอ้ายนั้น บ่คิดไปมีไผอื่น
สร้างฮักนานมาบทถืกป๋า อ้ายล้มทั้งยืน
เบิดแฮงสิฝืน เบิดทางให้ย่างไปต่อ
จบแล้ว อ้ายนี้บ่มีความหวัง
เหลือแต่ความหลัง ที่ยังฝังใจงมงาย
อ้ายมันโง่เอง ที่มันฮักเจ้าแฮงหลาย
บ่ว่ามื้อใด ในใจยังน้ำตานอง
เบิดใจ และเจ้าก็เพียงไปจากกัน
แต่ว่าอ้ายนั้น บ่คิดไปมีไผอื่น
สร้างฮักนานมาบทถืกป๋า อ้ายล้มทั้งยืน
เบิดแฮงสิฝืน เบิดทางให้ย่างไปต่อ
เบิดใจ และเจ้าก็เพียงไปจากกัน
แต่ว่าอ้ายนั้น บ่คิดไปมีไผอื่น
สร้างฮักนานมาบทถืกป๋า อ้ายล้มทั้งยืน
เบิดแฮงสิฝืน เบิดทางให้ย่างไปต่อ
เมื่อใจคนหนึ่ง
เบิดลมบ่มีเยื่อใย
ปล่อยคนโชคร้าย
ให้หมดหนทาง คนเดียว